Adviezen om de gevoelens van kinderen te negeren of onderdrukken zijn inmiddels een eeuw oud. Recent wetenschappelijk onderzoek laat het tegenovergestelde zien: voor de cognitieve en emotionele ontwikkeling is het juist wél goed om jonge kinderen te koesteren.
“Laat je niet gek maken door schoonmoeders en buurvrouwen die het beter denken te weten. Maar werk aan de ‘egoveerkracht’ van je kind,” zegt pedagoge Janneke van Lummel. “Vertrouw op je gevoel.” Reageer als je kind contact zoekt en maak zelf contact. Voed het als het honger heeft, troost het als het huilt, raak elkaar aan, speel en zing. Dat bevordert de hechting. Wetenschappers bevestigen dat het helemaal niet ‘goed voor de longetjes’ is om een baby te laten huilen en dat een boos kind meer heeft aan een knuffel dan aan een strafstoeltje.
Egoveerkracht!?
Een kind met egoveerkracht kan zich soepel aanpassen aan stressvolle omstandigheden. Dat klink als een onmisbare eigenschap in onze snel veranderende samenleving. Vroeg of laat krijgt je kind met kleine en grote tegenslagen te maken. Jij kan ervoor zorgen dat hij daarmee om kan gaan.
De term egoveerkracht komt van ontwikkelingspsychoog Marianne Riksen Walraven. “Goed afgestemde ouder-kind interacties zijn gedurende de gehele vroegkinderlijke periode van invloed op de ontwikkeling van de hersenen en zo op het latere functioneren,” stelt Marianne.
Broccoli in de gordijnen
“Contact, troost, vertrouwen en veiligheid zijn heel belangrijk,” zegt ook Janneke. Dat voel je als moeder haarfijn aan. Maar gebroken nachten, de maatschappelijke druk om een goede moeder, partner én vriendin te zijn en broccoli in de gordijnen maken het soms best een uitdaging om kalm en geduldig te blijven reageren.
Denk dan aan de egoveerkracht. Print het desnoods op een rompertje. Adem in, adem uit. En bedenk dat broccolivlekken helemaal niet zo opvallen in de huidige urban jungle interieurtrend.